Groenkloof Nature Reserve + weetjes

Na anderhalve week beginnen we onze draai goed te vinden:

Reeds de locale Ornelis&Rogiers gevonden smorgens op weg naar het Kalafong ziekenhuis, een (klein) rantsoen eten ingeslaan in de 'mall', een mooi natuurpark bezocht, een lekker wijntje gedronken savonds, ...

Wat betreft de malls is het wat op zn amerikaans. Er zijn vele zeer grote winkelcentra waar je zo goed als alles kan kopen (behalve prepare of ander smeerbaar beleg). Er is zelfs een super grote MAKRO (jawel, gelijk deze in Eke) dichtbij ons huisje. Leuk verschil tov. winkelen bij ons: aan de kassa moet je uw gerief niet zelf in zakken steken, ze doen dat voor u, en de parkeerwachter helpt uw zakken uit uw karreke in de auto te steken. Goed initiatief om mensen een job te geven vind ik. Alle mensen zijn hier ook supervriendelijk (voor zoverre we tijdens daglicht ondervonden hebben; in het donker nog niet veel klapkes gedaan).

In het weekend hebben we Groenkloof Nature Reserve bezocht wat in Pretoria gelegen is. Zie foto's.

Een 10km hike-trail afgelegd in de stralende zon (een klein beetje verbrand, zelfs tijdens winterperiode) en onze eerste 'game' (= wilde dieren) gespot. Een 20tal impala's (antilope), enkele dassie's (soort grote cavia), een paar grote struisvogels (een paar kopkes groter dan Annelies), een 5tal zebra's en 1 giraf.

Mededeling aan Christof Vulsteke: helaas ben ik (nog) niet tot op enkele meter van de giraf kunnen komen waardoor ik onze weddenschap nog niet kunnen verzilveren heb. kHad nochtans mijn 'lisse' mee zulle...

Om af te sluiten nog enkele weetjes over Zuid-Afrika.

Doordat Zuid-Afrika onder de evenaar ligt:

- is het hier nu winter en is het om 18h30 pikdonker

- gaat de zon van rechts naar links en niet van links naar rechts => een zonnige tuin is daarom naar het noorden gericht

- draait het water in heb bad weg in wijzerzin ipv tegenwijzerzin

De benzineprijs verandert hier enkel elke 2e van de maand. Woensdag is het dus zover en de prijs zal duurder worden zeggen ze op de radio, dus maandag snel nog een keer voltanken. Voorlopig kost de benzine 7,52 Rand/liter = circa 0,68 euro/liter (niet slecht dus maar of ze even zuiver is als in Belgie valt af te wachten).

To be continued...

PS Maarten D.: alvast een vervroegde dikke proficiat.

PPS: rotte kiwi's, hoe was het Scara B tornooi ?

Welcome to Kalafong

De eerste werkdagen zitten erop... Het Kalafong ziekenhuis is een prachtig gelegen ziekenhuis, wat buiten het centrum van Pretoria. Het is echt wat ik me voorgesteld had van een Afrikaans ziekenhuis, er hangt echt een speciale sfeer.
Mijn collega's van gynaecologie (registrars zoals ik) zijn supervriendelijk en behulpzaam, en ik heb het geluk dat ik de eerste dagen mag meevolgen met Felicia, die supervriendelijk is, en me al ongelooflijk veel geleerd heeft. De verpleegsters worden 'sisters' genoemd, en sommige van hen zijn echt de max, komen je 's morgens een knuffel geven "Hello doctor, how are you, are you finding your way?, you'll do great, enz". Ook de patiënten zijn meestal lief en dankbaar.
Pathologie alom, de gewone bevallingen worden vanuit ons ziekenhuis doorverwezen naar andere ziekenhuizen, dus eigenlijk full time probleempatiënten. Ook de Mexicaanse griep, hier 'swine flu' genoemd, is hier een groot probleem: er zijn in de voorbije 2 weken 2 net bevallen moeders én hun kind overleden aan 'swine flu'. Dus iedereen is zeer alert. Neemt niet weg dat ze er wel goed kunnen om lachen; ze gaan ervan uit dat alle dokters ondertussen ook al in contact gekomen zijn, en kunnen het niet laten om tegen de patiënten te zeggen dat ze in Pretoria moeten rondspreiden 'all doctors in Kalafong carry swine flu', zodat we het wat minder druk zouden hebben...
Gisteren had ik (onverwacht wegens ziekte van een collega) mijn eerste wacht. We hadden een keizersnede die gecompliceerd was met zeer hevig bloedverlies, waarvan ik nog steeds onder de indruk ben; ik zal zeker nog wat moeten wennen aan de wachten, die echt nog een stuk zwaarder zijn dan in België. Maar al bij al heb ik wel de indruk dat ik snel mijn weg zal vinden in het Kalafong, en dat het leuk maar hard werk zal zijn.
We houden jullie verder op de hoogte!

De eerste dagen...

Na de -bij aankomst- ietwat ontnuchterende vaststelling dat we in België in enorme luxe en vrijheid leven, zijn we reeds goed geacclimatiseerd aan ons huisje en de omgeving. We voelen ons ook behoorlijk veilig. Ieder huis in de buurt heeft een omheining, een alarmsysteem al dan niet met blaffende honden. Ook wij hebben een omheining, een poort met slot (van zodra auto binnengereden meteen poort sluiten), een tralieshekken voor onze deur die op slot kan (eens binnen op slot doen), een deur met een slotje, ramen met metalen rasterwerken aan buitenkant en een alarmsysteem dat snachts en bij weggaan aan staat. Een blaffende hond hebben we niet maar Annelies doet haar best... Veel sociale contacten onder de buren zijn er niet, maar wij hebben geluk omdat buren Wim en Clifton op hetzelfde lapje grond wonen en we veel bij elkaar binnenspringen.

Qua weer: minder heet dan in Belgie maar overdag toch steeds zon en savonds nog steeds redelijk fris. Gelukkig is spring in aantocht... Ons dagritme is ook wat aangepast. Om 5h30 à 6h opstaan en om 21h30 (of beetje later) gaan slapen (voorlopig nog onder dons met bergske dekens).

Het linksrijden vlot al zeer goed. Al nen halve tank leeggereden. Nog steeds geen bluts (ook al heeft Annelies al menige ritjes gemaakt).

Donderdagavond eens de road naar het Kalafong ziekenhuis gereden met hulp van Beelke (vlaamse chirurge die enorm lief is en ons super helpt) en Clifton (zuid afrikaanse buurman, ook super behulpzame gast) en al eens in de kraamafdeling binnengestapt. Meer uitleg laat ik aan Annelies over. Voor mij was het alvast leuk om de toekomstige werkplek van Annelies te zien. Grote kliniek, echt afrikaanse stijl, veel zwarte vrouwen gezien... Minpunt was dat we meteen al in het pikdonker met de auto terugmoesten, toch wat schrik (gezien velen zeggen dat je in het donker niet mag stoppen aan rode lichten en we toch tientallen 'robots' op de baan hadden waaraan we stilstonden ...) maar gelukkig was Clifton mee om ons te begeleiden.

Vrijdag was de eerste werkdag voor Annelies. sMorgens om 6h10 vertrokken richting kliniek zodoende wat marge in te bouwen om zeker niet te laat te komen (we rijden op kaart, geen gps). Het verkeer smorgens valt zeer goed maar het is toch een klein halfuurtje rijden. In het terugkeren echter eerder een klein uurtje omdat de spits behoorlijk hectisch is.

Vandaag, zaterdag, zijn we smorgens naar centrum gereden om onze bankrekening te openen. Daarna naar een 'mall' geweest. Enorm grote supermarkt. Bijna alles is er te vinden. Nutella, Choco Pops, rundsgehakt, veel bbq vlees, ... maar nog geen prepare gevonden. Als afsluiter van onze dag zijn we naar een Nature Reserve om het hoekje gereden waar we een mooie beklimming gewandeld hebben om te eindigen bij een wondermooie skyline view over Pretoria (zie foto). Voila. Tot zover de tweede lezing...

Aankomst

We zijn veilig aangekomen in Pretoria. De vlucht is vlekkeloos verlopen, en in de luchthaven van Johannesburg stond Beelke, een chirurge uit Kortrijk, die voor 2 jaar in Pretoria verblijft, ons op te wachten.
Zij heeft ons eerst een rondleiding gegeven in Pretoria, en nadien naar ons huisje gebracht.
Toch een lichte cultuurschok, het huis is zeer elementair ingericht, zonder enige luxe. Maar wel gezellig en charmant.
Eén (voor Annelies zeer groot) nadeel: in huis is het barkoud. Buiten overdag schijnt de zon, en is het een kleine 20 graden, maar binnen is het echt koud, doordat het 's nachts vriest. Dus we hebben onze dikste pulls uit de valies opgediept... Er staat ook een kleine verwarming, die de temperatuur toch enkele graden omhoogtrekt in de living.
De buurt waar we wonen is rustig en mooi, met brede straten en redelijk veel groen. Ons huis staat op een omheind stuk grond, waar ook een tweede huis op staat: hier wonen Wim, een Belgische pediater, en zijn Zuid-Afrikaanse vriend Clifton. Met clifton hebben we deze namiddag kennisgemaakt, we denken wel dat we goede buren zullen hebben!

We hebben ook het verkeer voor de eerste maal getrotseerd: dat linksrijden is even aanpassen, maar er zijn nog geen blutsen in de auto. We rijden met een witte Chevrolet Aveo 4deurs benzine (zie foto, beetje grootte van golfke) = leuk bakske.
Van het gevaar op straat hebben we nog niet veel gemerkt, integendeel, de mensen zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. In onze buurt mogen we ook gerust wandelen, joggen en fietsen, zolang het klaar is.

We hebben met broer De Knijf en vader Versavel al een skypeke gedaan. Gaat echt zeer vlot.

Zeker een aanrader => al wie skype geinstalleerd heeft, gelieve ons per mail te laten weten aub. Overmorgen volgt de volgende grote stap: start van het kliniekleven; spannend...
Bijgevoegd enkele foto's van ons huis en tuintje.
We houden jullie zeker op de hoogte, en hopen omgekeerd hetzelfde!

Zuid-afrikaanse groet, A en F