And now the end is near

And now the end is near...

Aan alle mooie liedjes komt een eind. En dit liedje was supermooi.
Net als in het doorgaan -een jaar geleden- valt het afscheid opnieuw zwaar.
Vorige zondag hebben we ons afscheidsfeestje gegeven (in guesthouse Villa Africa). Super locatie, prachtig weer, veel mensen, veel hapjes, belgian waffles, veel drank en veel springbokkies (helaas geen foto's).
Van onze buren Wim en Clifton hebben we in stijl afscheid genomen tijdens een etentje in (top)restaurant La Madeleine. Merci Wim en Clifton voor het unieke jaar en om er vanaf dag 1 te zijn voor ons, een welgemeende dank u! Onze laatste vrije weekenddag hebben we doorgebracht zoals het hoort: een braaike. Daarna afscheid van onze fantastische vrienden Danny, Elke, Jaco, Els, Ben en hun kids. We will miss you guys.


Winters braaike (Elke, Annelies, Jaco, Frederic, Els, Ben)


Springbokkie variant


Cheers (Frederic, Ben, Danny)


Nu nog een kuiske, een carwashke, en dan de valiezen pakken.
Eén ding is zeker: we hebben beiden een stukje (groot stuk) van ons hart verloren aan Zuid-Afrika. Het wondermooie land, de steeds lachende mensen, de oprechtheid en vriendelijkheid, het klimaat, ...
Slechts 1 minpunt: de tijd in Zuid-Afrika gaat veel te snel.
Het zal opnieuw aanpassen worden in Belgie. Gelukkig keren we terug naar de zomer, lange zomeravonden, en onze familie en vrienden.

Conclusie: Ons jaartje was een unieke levenservaring.
Met ons tweetjes hebben we onvergetelijke momenten beleefd.
Mochten we opnieuw de kans krijgen, dan zouden we het zeker en vast herdoen. We will be back. Wanneer precies valt echter nog af te wachten.

PS: Wim en Clif: laat maar weten wanneer de guestroom van jullie nieuwe huis klaar is :)
PPS: Elke & Danny: idem wat betreft de instuif datum van jullie nieuwe Irene mansion :)
U was een fijn publiek.
Annelies & Frederic